آدمایی هستن که ...
آدمایی هستن که:
هروقت ازشون بپرسی چطوری؟ می گن خوبم...
وقتی می بینن یه گنجشک داره رو زمین دنبال غذا می گرده، راهشون رو کج می کنن از یه طرف دیگه می رن که اون نپره...
اینایی که همیشه می خندن.
اینایی که تو چله زمستون پیشنهاد بستنی خوردن می دن.
همین ها هستند که دنیا را جای بهتری می کنند. مثل اون راننده تاکسی ای که حتی اگر در ماشینش را محکم ببندی بلند می گه: روز خوبی داشته باشی.
آدم هایی که توی اتوبوس وقتی تصادفی چشم در چشمشون می شی، دستپاچه رو بر نمی گردونند، لبخند می زنند و هنوز نگاهت می کنند.
آدم هایی که هر چند وقت یک بار ایمیل پرمحبتی می زنن که مثلا تو را می خوانم و بعد از هر یادداشت غمگین، خط هایی می نویسن که یعنی هستند کسانی که غم هیچ کس را تاب نمی آوردند...
آدم هایی که اگر توی کلاس تازه وارد باشی، زود صندلی کنارشان را با لبخند تعارف می کنند که غریبی نکنی... آدم هایی که خنده را از دنیا دریغ نمی کنند،
وقتی یه بچه میبینن سرشار از شورو شوق می شن و باهاش شروع به بازی کردن می کنن. تو حموم آواز می خونن. آره! همین ها هستند که هم دنیا رو زیبا می کنن هم زندگی رو لذت بخش تر!
هروقت ازشون بپرسی چطوری؟ می گن خوبم...
وقتی می بینن یه گنجشک داره رو زمین دنبال غذا می گرده، راهشون رو کج می کنن از یه طرف دیگه می رن که اون نپره...
اینایی که همیشه می خندن.
اینایی که تو چله زمستون پیشنهاد بستنی خوردن می دن.
همین ها هستند که دنیا را جای بهتری می کنند. مثل اون راننده تاکسی ای که حتی اگر در ماشینش را محکم ببندی بلند می گه: روز خوبی داشته باشی.
آدم هایی که توی اتوبوس وقتی تصادفی چشم در چشمشون می شی، دستپاچه رو بر نمی گردونند، لبخند می زنند و هنوز نگاهت می کنند.
دوست هایی که بدون مناسبت کادو می خرند،
آدم های پیامک های آخر شب، که یادشان نمی رود گاهی قبل از خواب، به دوستانشان یادآوری کنند که چه قدر عزیزند، آدم های پیامک های پرمهر بی بهانه، حتی اگر با آن ها بدخلقی و بی حوصلگی کرده باشی...آدم هایی که هر چند وقت یک بار ایمیل پرمحبتی می زنن که مثلا تو را می خوانم و بعد از هر یادداشت غمگین، خط هایی می نویسن که یعنی هستند کسانی که غم هیچ کس را تاب نمی آوردند...
آدم هایی که اگر توی کلاس تازه وارد باشی، زود صندلی کنارشان را با لبخند تعارف می کنند که غریبی نکنی... آدم هایی که خنده را از دنیا دریغ نمی کنند،
همین ها هستند که دنیا را جای بهتری می کنند برای زندگی کردن... مثل دوستی که همیشه موقع دست دادن خداحافظی، آن لحظه ی قبل از رها کردن دست، با نوک انگشت هاش به دست هایت یک فشار کوچک می دهد… وقتی از کنارشون رد میشی بوی عطرشون تو هوا مونده.
وقتی یه بچه میبینن سرشار از شورو شوق می شن و باهاش شروع به بازی کردن می کنن. تو حموم آواز می خونن. آره! همین ها هستند که هم دنیا رو زیبا می کنن هم زندگی رو لذت بخش تر!
***قدر این آدم ها رو بدونید***
+ نوشته شده در پنجشنبه سی ام شهریور ۱۳۹۱ ساعت 12:23 توسط کسری
|
از این پس با آدرسهای زیر هم می توانید وارد وبلاگ شوید :